Japanreis Maart 2011 – deel 1

Zondag 6 Maart

Vandaag het vervolg in het Noorden en aangezien de kwekers ook wel iets anders doen op zondag was onze eerste afspraak om 13:00 uur. Daarom eerst vanmorgen maar door Ojiya gelopen en de nodige versnaperingen ingekocht. De winkels zijn hier op zondag gewoon open en dus de supermarkt,de Jusco een soort Bijenkorf en een soort van Hornbach bezocht. Altijd leuk om te zien wat er hier zoal te koop is zoals de WC brillen die verwarmd zijn en trouwens ook in de hotels gebruikt worden. Overigens ligt er hier in Ojiya nog een serieus pak sneeuw en dat is niet anders dan verwacht.

Voor de lunch zijn we opgehaald door Rob en gelijk doorgereden naar Hirasawa die zoals gewoonlijk eerst met de groep koffie gaat drinken. Tijdens het bekijken van zijn Koi was Maruhiro zijn jongste zoon ook gearriveerd en ben gelijk met hem mee gelopen naar zijn vishuis wat op het zelfde terrein ligt.Nu waren de aantallen Koi minder als voorgaande jaren wat komt door het pak sneeuw wat nog op de Mudpond’s ligt en hij daardoor niet kan oogsten.Evengoed zijn er een aantal serieuze vissen gebowld waarvan er 13 overgebleven zijn. Ginrin Ochiba, Kohaku en Ginrin Kohaku met de grootste 55 cm gaan we straks in Purmerend zien. Zijn vrouw is tussentijds ook komen helpen en na het nemen van de foto’s zijn de kleinere vissen in een drijfnet gezet zodat ik straks wel de juiste vissen binnen krijg.

Nadat we hadden afgesproken om later nog een keer bij zijn vader langs te gaan vertrokken we richting Otsuka, maar als eerder gezegd is het voor hun ook zondag en was er niemand aanwezig. Hier zitten bij de meeste kwekers de deuren niet op slot dus konden we gewoon binnen lopen om de vis te zien. Zijn kleine Nisai zijn misschien nog  interessant om als mix te kopen maar dat kan zelfs op de laatste dag nog geregeld worden.

Op de terugweg naar het hotel ook nog even langs Torazo gereden en ondanks dat hij ook niet aanwezig was konden we daar ook alle vissen bekijken. Later in de week horen we of er ook nog Tatashita met certificaat kunnen worden gekocht die normaliter pas in Mei worden verkocht na de laatste selectie.

Op voorhand heb ik kort nagedacht en gelijk besloten om gezien vanaf een foto 2 Yonsai Platina te kopen van Miyatora welke ik van de week nog live zal gaan zien. Het was een te mooie aanbieding om deze 2 female te laten zwemmen wat ze straks in Nederland gaan doen.

Maandag 7 Maart

Vanmorgen na het ontbijt begonnen aan de eerste volle dag hier in Niigata. Aan weerszijde van de weg door de bergen is nog duidelijk te zien hoeveel sneeuw er gevallen is afgelopen winter. Het regent nu en af en toe lichte sneeuw bij een temperatuur van 2 graden boven nul. Anders dan in het Zuiden zitten de kwekers in elkaars achtertuin met een enkele uitzondering daar gelaten. Als eerste naar Ikarashi gegaan om te zien wat er zwemt. Het is Tosai tijd wat goed te zien is aan de volle bakken met over elkaar zwemmende visjes om een korrel voer te bemachtigen wat overigens bij geen andere kweker anders is. Ook hier worden de Koi goed bekeken en op wat aantekeningen na niets van onze gading gevonden. Kase is de volgende en hij heeft achter zijn huis een tunnel door de sneeuw gemaakt zodat hij niet om hoeft te lopen naar het vis huis. Ook hier het nodige genoteerd dus weer tijd om verder te gaan.

Wil je veel kwekers bezoeken moet je nergens blijven plakken want die tijd haal je nooit meer in ,en zo zijn achtereenvolgend ook Aoki en Conias bezocht. Natuurlijk wordt er her en der wel naar een prijs gevraagd van Nisai of ouder maar is het belangrijker wat je voor de  prijs krijgt. Soms valt dat zo tegen dat de Koi te duur zijn en niet interessant genoeg om aan te kopen. Het maken van aantekeningen van Tosai is belangrijker omdat je aan het einde van de week beslist welke als eerste meekomen. Zo kwamen we ook langs Torazo om te zien of hij nu tijd had maar helaas kwam dat niet uit en reden we gelijk verder.

De volgend afspraak was bij Masaki waar op zeker altijd een goede Tosai mix te vinden is en deze zijn nu ook weer beschikbaar met Asagi, Goshiki,Kujaku,Kumonryu en Kawarigoi. Samen met de 70 jarige kweker ook maar eens wat Yonsai gebowld waarbij tijdens het netten van een Shiro hij al begon te roepen dat het een Tategoi was en dat is altijd een verkeerd teken. Om de prijs te drukken is deze omgeruild voor een zekere niet mindere Shiro. Zo hebben we 6 Yonsai gekocht waarvan 2 Kujaku, 2 Asagi en 2 Shiro Utsuri en zijn met 50 tot 55 cm stuk voor stuk hele goeie vissen met een goede huid kwaliteit.

Ondertussen was het bijna 2 uur dus tijd voor de lunch en door naar Marudo en Fuji Oomo, beide kwekers waar ik de afgelopen 2 jaar met succes heb kunnen inkopen. Zoals het er nu uit ziet zal dat dit jaar niet lukken om hoge kwaliteit Koi bij een van beide te kopen. Er was weinig ruimte om te onderhandelen dus geen Koi en alleen een aantekening van de Marudo Nisai Chagoi en Karashigoi.

Zo reden we weer met een kleine omweg richting Ojiya langs Kawakami ( Benigoi ) en het vis huis gelegen naast de woning van Hirasawa de koffie koning. Natuurlijk daar eerst weer een bakkie en daarna visjes kijken want hij heeft er gewoon zo veel en ook goed op kleur. Zo pak je aardig wat kwekers op een dag en soms wel maar zeker niet altijd succes vol. Wel opvallend is dat tot nu toe waar we ook geweest zijn de gezondheid van de Koi erg goed is en dat geeft een goed gevoel.

Dinsdag 8 Maart

Het is weer lekker ouderwets hier in het Niigata gebied en zelfs de sprinkler installatie ging aan dus was er sneeuw verwacht. En inderdaad vanmorgen een cm of 5 sneeuw met ook de zon al in zicht zou het wel eens een mooie dag kunnen gaan worden. Na het ontbijt de auto in op weg naar Dainichi waar afgesproken was om ook de Tosai te bekijken. Na een aantal vis huizen te hebben gezien is er een bassin Tosai genet waaruit mocht worden gehandpickt. Na het goed bekijken en horen van de prijs heb ik deze aan mij voorbij laten gaan en ga voor de Gosanke van Torazo die beter verkoopbaar zijn. Helaas staat de zon al zo hoog dat opnames maken niet echt makkelijk is want waar je ook staat is er veel spiegeling.

Na Dainichi richting Oofuchi die een stuk hoger in de bergen zit en waar ook meer sneeuw ligt voor de mooie plaatjes. Op het moment van aankomst waren ze een zending Tosai aan het voor bereiden wat een mooie gelegenheid was om deze eens goed te bestuderen. Verder konden zijn Nisai mij niet bekoren dus was het tijd voor iets anders en op naar Hosokai. Daar zou ik zoeken naar Benigoi maar aangezien deze niet de kwaliteit waren zoals 2 jaar geleden mogen ze daar blijven. Verder ook niets speciaals gezien.

Onder tussen vliegt de tijd dus voor de lunch naar Ojiya gereden en onder het eten de kwekers die we in de middag gaan bezoeken besproken. Er zijn namelijk al een aantal kwekers bezig met de opbouw voor de auction bezig dus loopt het soms even anders. Vaak is er telefonisch contact over wat de voorraad is en zullen je altijd vertellen dat ze de beste Koi tegen de beste prijs hebben. Zo dus ook een nieuwe kweker Yamanaka voor kleine Shiro Utsuri. Hij had niet gelogen want ze waren er wel maar echt niet in die aantallen om een hele box van goede kwaliteit mee te vullen. Maruju dan maar voor Nisai en Tancho en ook hier niet veel soeps te koop. De Tosai Tancho komen pas weer in april na de laatste selectie. Er is tijdens het rijden nog wel hier en daar wat oponthoud door sneeuw ruimers op de weg. De lente komt er aan dus zorgen zij er voor dat de sneeuw wallen van 2 meter en meer niet op de weg kunnen vallen.

De volgende kweker is Marusaka die hele leuke vissen kweekt maar waar het altijd een verassing is wat je aantreft. Tussen de jonge Nisai zaten een best aantal goede Koi en zijn er 17 genet. Dan is het altijd weer de vraag hoeveel gaan er in een doos en tegen welke prijs. Aan de hand daarvan Kikisui, Doitsu Kohaku en Doitsu Yamatonishiki in totaal 10 stuks geselecteerd die mee komen. Na nogmaals de maten bij elkaar opgeteld is er nog ruimte en zijn het 12 hele mooie Koi geworden.

Onderweg naar Tsuna even bij Miyatora langs geweest om de 2 Platina die vanaf de foto zijn gekocht in levende lijve te zien en ze zijn beide super en van zeer hoge kwaliteit. Om zo min mogelijk risico te nemen zijn ze niet gebowld voor een betere foto en doen we het nog maar met de foto van Rob die ik zondag al geplaatst had. Door naar Tsuna waar een mix van Platina en Kinki Utsuri er best bij zwemmen. De Nisai hadden het minder naar hun zin en het water is dan ook beren koud ,dus voor hun te hopen dat het de komende dagen zonnig blijft zodat ze er weer zin in krijgen. Voor vandaag alweer de laatste kweker , morgen zijn we op de Breeders Koi Auction. De eerste veiling die ik live mee mag maken dus eens zien of ik op één of meerdere Koi mee kan bieden.

Woensdag 9 Maart

Vandaag gaan we naar de Auction en ben benieuwd wat daar mogelijk is, en al rijdend kwamen we langs Mano. Na een korte blik en het horen van de prijs dus gelijk maar met netten het bassin in om eens te zien of de kwaliteit echt goed is. Maar al eens eerder meegemaakt dat zodra je met het net de vissen ligt opjaagt het water gelijk wat troebel wordt en dan valt het niet mee om tussen die ruim 200 de Koi er uit te halen die echt goed zijn. Toch is het gelukt om de beste er uit te halen en gaan na een laatste controle 14 stuks naar Purmerend. 5 x Kohaku, 3 x Shusui, 3 x GinShowa en 3 x Kin Matsuba zullen over 15 dagen bij ons te bewonderen zijn.

Ja en toen naar de veiling en omdat deze binnen wordt gehouden gaan de schoenen uit en is het kijken naar de vissen die in de vats zitten. Daar zie je natuurlijk heel veel moois waarvan je weet dat er vele kapers op de kust zullen zijn die ook gaan bieden en vast vele malen hoger. Maar het is natuurlijk een gokken meedoen kost verder niets tenzij je je hand te lang omhoog houd natuurlijk. Ik vond de Doitsu Ochiba’s van Yamazaki wel heel erg mooi en zou daar wel een gokje op willen wagen. Om half 11 werden alle Koi verpakt ,kregen een veiling nummer zodat tegen 12 uur de veiling kon beginnen.

De Koi in zak worden op een kar in het midden tussen het publiek getoond en kan men bieden wat razend snel gaat. En probeer ze dan maar eens te verstaan want dat is niet makkelijk en hoor je soms een eindbedrag waarvan je denkt ,dat had ik er ook wel voor over. De eerste Ochiba ging dan ook ver boven mijn budget weg maar daar was nr 98 en die had ik wel. Gelukkig was nr 100 bijna aan het eind aan de beurt en hoopte dat menig portemonnee dan wel eens leeg zou zijn. En zo kreeg ik ook Doitsu nr 100 in mijn bezit waar ik zeer hoge verwachtingen van heb. De tegen bieder aan de overkant zuchte nog dat hij niet iets langer het bied bordje hoog gehouden had maar wist natuurlijk ook niet dat ik dan afgehaakt zou zijn. Het meest betaald deze veiling was voor een Dainichi nisai die voor een bedrag van ruim € 30.000,- van eigenaar wisselt. Maar ik ben blij dat ik de Doitsu Ochiba’s van Yamazaki binnen heb gehaald en dat deze dan straks in één van mijn blauwe bakken hun baantjes trekken.

Na de veiling toch eerst maar een lunch genomen en zou er daarna nog tijd zijn om een kweker te bezoeken. Het voorstel was om bij Koda langs te gaan,een kweker waar ik nog niet eerder geweest ben dus dat is een goed idee. Zijn Koi farm ligt wat hoger in de bergen maar zeer zeker de moeite waard om langs te zijn geweest. Hij had aardige Goshiki zwemmen tegen een zeer nette prijs dus zou er een doos van 10 stuks geselecteerd gaan worden. Maar tussen het netten door stuitte ik ook op 2 Ochiba’s met een goed patroon die echt de moeite waard zijn om ze apart te zetten. Zo werden het 8 Goshiki en 2 Ochiba die de doos gaan vullen. Al met al onverwacht een zeer vruchtbare dag met een oogst van 24 Top Nisai en de Super Doitsu Ochiba’s. Morgen hier de laatste dag met natuurlijk nog Yamazaki die de doos verder mag aanvullen , Torazo en Sakai.

Donderdag 10 Maart

Vandaag het laatste dagje Niigata , we nemen in de middag de trein naar Narita airport voor een overnachting en morgen de vlucht naar Amsterdam. Zo zijn er altijd nog wel Koi waarnaar je opzoek bent en nog niet bent tegen gekomen dus na het ontbijt de koffers gepakt ,uitgecheckt en naar de eerste afspraak. De kleine goedlachse Yamazaki bedankte me voor da aankoop op de veiling en dus gelijk maar even gekeken hoe deze prachtige Koi er bij zwemmen. De afspraak is gemaakt om er 40 Tosai HQ Ochiba’s bij in de doos te doen die hij op patroon zal gaan selecteren dus dat wordt een verassing. Nog even terug komend op de veiling kregen we te horen dat er nog een Dainichi Nisai is weg gegaan voor een slordige € 40.000,- maar dat is maar een detail. Wij waren bij Yamazaki en nadat hij nog een foto van ons heeft gemaakt is de hand geschud en konden we verder.

En toen waren er een aantal strubbelingen waardoor het vervolg een beetje in de war raakte. Sakai was er niet en Torazo kon pas in de middag en hoe dicht de kwekers hier ook bij elkaar zitten was er ook nog de hevige sneeuwval die ook nog vertraging opleverde. Eerst zijn toen maar de treinkaartjes gekocht zodat we precies wisten tot hoe laat we door konden zijn we gereden naar Kaneko. De weg door de bergen was nog begaanbaar maar het asfalt werd steeds witter door de sneeuw. Bij Kaneko is nog gekeken naar de Tosai en Nisai Kujaku en Siro Utsuri maar niets meer aangekocht. Ik denk dat ik met de Kujaku en Shiro van Masaki een goede keus heb gemaakt om die niet te laten zwemmen.

Daar de afspraak met Sakai niet meer gemaakt kon worden zijn we evengoed naar zijn Tosai wezen kijken omdat ik er daar vorig jaar een aantal HQ Toai heb kunnen kopen. Nu was de kwaliteit iets minder en misschien ook wel omdat we toen uit zijn Tateshita konden kopen.   Nu kon dat niet dus konden we een vroege lunch gaan nuttigen. Tijdens deze onderbreking zijn er ook nog Koi van de stocklist gekocht waaronder 70 Tosai van Masaki , 200 Tosai van Kawakami en 50 Nisai van Otsuka. Toen was het tijd voor Torazo en die had alles goed voorbereid door een selectie Jumo Tosai in een sleepnet te zetten. Met in gedachte de hoge kwaliteit Gosanke van Taniguchi en ook de Sakai Fish Farm Tosai die al zijn gekocht  heb ik er toch van af gezien en hem vriendelijk bedankt. Er was nu zelfs nog tijd voor nog een kweker maar het missen van de trein zou vervelender zijn. We zijn door Rob dan ook naar Nagaoka gebracht en daar de trein gepakt. Nu is het reeds 22:00 uur en werk vanuit het hotel aan het verslag.

Zondag 13 Maart

Allereerst wil ik zeggen dat ons medeleven uitgaat naar de duizenden doden en hun familie van het Japanse volk. Op het moment van schrijven over de laatste momenten in Japan is het Zondag 13 Maart en weet de hele wereld wat voor een afschuwelijk natuurgeweld in Japan heeft plaats gevonden. Ook wij wisten niet wat ons overkwam enkele uren voordat ons vliegtuig zou vertrekken. We stonden daar een beetje angstig om ons heen te kijken maar zagen aan de reactie die van de Japanners was af te lezen dat het anders was dan het gene hier wel vaker gebeurd. Sommige gehurkt en gillend op de grond alsof je in een film terecht bent gekomen en wij elkaar aankijkend   waar moeten we heen. Staand bij een pilaar kijkt een Japanner ons aan en zijn blik in zijn ogen zegt genoeg en op de vraag of dit normaal is krijgen we alleen een angstige reactie en nee schuddend. Ja een gebouw van duizenden tonnen zwaar al schuddend waar de voegen uit de muur komen, de drank automaten door de gang schuiven, stukken plafond die naar beneden komen, antennes die op de tegenoverliggende gebouwen spontaan afbreken en mensen die gillend naar buiten rennen is ook niet normaal. Al bijkomend van dit geweld praten we wat na wat er in hemelsnaam aan de hand was. En toen kwam de tweede schok die nog veel heftiger was dan de eerste en hadden we weer een angstig moment van hoelang ik weet het niet. Je kijkt om je heen of je wel goed staat en moeten we niet weg maar waar heen want het is nu wel duidelijk dat we met een aardbeving te maken hebben. Kort na deze schok worden we geëvacueerd naar een parkeer terrein beneden. We kunnen dan ook niet anders dan gewoon meelopen met al die duizenden mensen die op de een of andere manier toch rustig blijven. Na enkele uren met nog vele na schokken is het vliegveld weer vrij gegeven en mogen we weer naar binnen. Duidelijk is wel dat we niet naar huis gaan en is het nog onduidelijk wat er staat te gebeuren. Het vliegverkeer ligt plat en telefoneren gaat moeizaam terwijl een sms nog wel er uit ging had ik inmiddels al contact met het thuisfront die eigenlijk al meer wisten dan wijzelf. Hulpverleners delen onder tussen water uit en kort daarna komen er slaapzakken en noodrantsoenen. Lopend door de aankomst hal zien we op grote tv schermen beelden waar je angstig van wordt en is daar ook het besef dat het niet veel dichterbij had moeten gebeuren. Wachtend op informatie die komen zou is de nacht doorgebracht in de vertrekhal naast de KLM balie maar door de vele na schokken doe je geen oog dicht. Momenten van schoenen snel aan en toch maar even naar buiten lopen zijn er zat geweest.  Maar nadat we uiteindelijk 29 uur op het vliegveld hadden gezeten was het duidelijk dat er plaats zou zijn op het eerste de beste vlucht terug naar Amsterdam.

Ik wil dan ook via deze weg iedereen bedanken die heeft gemaild, gebeld of een sms heeft gestuurd en zich zorgen maakte hoe het met mij was. En ook bedank ik Jeffrey die het verslag tot in de puntjes heeft verwerkt en velen op de hoogte heeft gehouden tot op het laatste moment.